اینی که میگن برای اینکه حالت خوب باشه
حالت رو به حال دیگری گره نزن،
خیلی قشنگ و شیکه،اما در عالم واقع اینطور نیست.
ما باید حالمون رو به هم گره بزنیم.
تا بتونیم ارتباط برقرار کنیم با هم.
مگه میشه همسر شما حالش بد باشه
و حال شما هم بد نشه؟
دعوامون بشه با شریکمون حالمون بد نشه!
اصن مگه حال بدی ایراد داره؟
چرا همش از حال بدی فرار کنیم؟
حال بدی هم بخشی از زندگیه.
یه روز آدم حالش خوبه، یه روز بد.
چرا اصرار شدید داری که همیشه
باید حالت خوب باشه ؟
یه خرده که حالت بد میشه،
میخوای سریع حالت رو خوب کنی!
حال بدی هم بخشی از فرآیند روانی ماست.
باید اتفاق بیفته اگر اتفاق نیفته،کلا تعادل زندگی میریزه به هم.
اگه همش توی حالای خوب باشی، دیگه چیزی برات ارزشمند نمی شه.
باید حالت بد شه تا بتونی، قدر حال خوبی رو بدونی!
من طرفدار حال بدی نیستم به شما هم توصیه نمیکنم حالتون رو بد کنید ، نه
مطمئن باشید که حال بدی خودش میاد شمارو پیدا می کنه به موقع.
حرف من اینه،
با حال بدی هاتون یکی باشید چون اونها هم بخشی از وجود شما هستند.
کلا در دنیا چیز بد نداریم، چه برسه به چیز بد در وجود و روانمون.
پس حال خودتون رو با حال همسر و عشقتون گره بزنید.
این باعث می شه که رشد کنید.
هیچ رشدی درطی طریق فردی وجود نداره فردیت شما در گذر ارتباط شکل میگیره
از حال بدی نترسید. از گره خوردن حالتون به حال دیگری خوشحال باشید.
